[vc_row][vc_column][vc_column_text]
قیرهای نفتی، قیرهای جامد و نیمه جامدی هستند که به‌طور مستقیم از تقطیر نفت خام و یا با عملیات اضافی دیگر نظیر دمیدن هوا به دست می‌آیند. قیر نفتی بازمانده یا ته‌مانده سنگین تقطیر نفت خام است . میزان قیر نفت خام از صفر تا بیش از نیمی از آن متغیر است . به‌علاوه قیرهای بدست آمده از منابع مختلف می‌توانند تفاوت‌های زیادی داشته باشند.
کاربرد مهم قیر به علت وجود دو خاصیت مهم این ماده است، غیر قابل نفوذ بودن در برابر آب و چسبندگی بالا با توجه به این ویژگی ها، عمده مصرف قیر در راهسازی و عایق کاری است.
قدمت استفاده از قیر به بیش از ۵۰۰۰ سال برمیگردد .
نقش قیر در ایران باستان که به ( ماماتن ) شناخته میشد نیز بسیار اساسی بوده است . قیر خوزستان که اصطلاحا به “ماماتن” معروف بوده است در دوران هخامنشیان کاربرد های فراوانی همچون استفاده در ابزار سازی ، ساخت ظروف با قیر ، مهرسازی و زیور آلات و غیره داشته است و همچنین با گذشت زمان این ماده کاربردهای مذهبی، نظامی، معماری و پزشکی یافت و در رشد و توسعه تمدن هخامنشیان نقش اساسی داشته است . سلسله هخامنشیان از قیر برای آب بندی و عایق بندی رطوبتی در کاخ با عظمت تخت جمشید استفاده کرده اند میتوان آثار به جا مانده از آن را در مجموعه تاریخی تخت جمشید ببینید .
هنرمندان شوش باستان با استفاده از مخلوط قیر و کالبیت و حرارت دادن به این ماده ترکیبی بدست میاوردند که شباهت زیادی به سنگ داشت . آنها از این ماده برای ساخت اشیا ء گوناگون و همچنین ساختن مجسمه ها و سنگواره ها استفاده می شده است.
در اوایل قرن بیستم ، قیر نفتی حاصل از پالایش نفت خام به بازار آمد و جایگزین قیر های معدنی و طبیعی در روسازی های آسفالتی و سایر مصارف صنعتی گردید. این نوع قیرها از پالایش نفت خام در برج های تقطیر به دست می آید و نهایتاً در ته برج و در حرارت بیش از ۳۸۰ درجه باقی می ماند.
مخازن ثابت قیر امولسیون (افقی و عمودی) بایستی دو جداره بوده و دارای سیستم لوله کشی روغن داغ باشد. این مخازن علاوه بر دو جداره بودن و لوله کشی روغن داغ بایستی همراه یک میکسر جهت سیرکوله نمودن آن باشد.
استفاده از مخازن عمودی در نگهداری قیر امولسیونی به مخازن افقی اولویت دارد و به دلیل سطح تماس کمتر قیر در مجاورت هوا از عمر مفید قیر امولسیونی کاسته نشو
استفاده از تانکر دو جداره عایق از هدر رفتن دما در زمان بارگیری جلوگیری کرده و همچنین موجب صرفه جویی در مصرف سوخت میگردد، همچنین کمک زیادی در محل تخلیه از نظر حذف زمان مینماید و موجب افزایش ایمنی در زمان تخلیه شده و نیازی به گرم کردن قیر در زمان تخلیه نمیباشد و همچنین سبب آلودگی محیط نیز نمی شود.
در حین تقطیر نفت خام ، روغن های سبک تر در درجه حرارت های پایین تر تبخیر شده و با بالا تر رفتن دما روغن های سنگین تر جدا می شوند. آنچه در ته این برج ها باقی می ماند قیر خالص است که با تنظیم درجه حرارت و فشار داخل برج تقطیر می توان قیرهایی با درجه سفتی متفاوت به دست آورد.
قیرهای دمیده از دمیدن هوای داغ به قیر خالص در مرحله آخر عمل تصفیه به دست می آید. قیر خالص را که در حالت مایع و با درجه حرارت زیاد است وارد محفظه مخصوص کرده و از قسمت پایین این محفظه به کمک لوله های سوراخ دار هوا به آن دمیده می شود.این عملیات معمولاً در دمای بین ۲۰۰ تا ۳۰۰ درجه سانتیگراد انجام می شود و قیر خصوصیات مورد نظر را پیدا می کند..
از مزایای امولسین های قیری می توان به عدم احتیاج فرآیند گرما دهی در موقع استفاده ، عدم احتیاج به حلال های میان تقطیر برای تهیه قیر مایع ، عدم آتش گیری در موقع نگهداری و حمل ونقل و یا استفاده و همچنین آلوده نکردن محیط زیست اشاره کرد. امولسین قیر در راه سازی در مواردی مانند تهیه آسفالت سرد ، آسفالت سطحی ، تک کت ، اسلاری کت و غیره مصرف داشته و علاوه بر آن کاربردهایی مانند استفاده به عنوان مالچ در تثبیت شن های روان ، پوشش های حفاظتی مخازن و عایق کاری بام دارند. امولسیون های متداول قیر از نوع روغن در آب بوده(ذرات ریز قیر در داخل فاز آبی پراکنده است)و به طور کلی شامل سه دسته آنیونیک، کاتیونیک و رسی می باشد که دو نوع اول در راهسازی کاربرد بیشتری دارند.
قیر ۵۰-۴۰: نوعی قیر است که در فرآیند اکسیداسیون وکیوم باتوم بدست می آید و دارای درجه نفوذ بین ۵۰-۴۰ است .
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
